نقدی بر ویلا ۱۳۱

نقدی بر ویلا ۱۳۱ اثر استودیو طراحی براکت

حجمی به گستردگی تمام خاکستری های موجود با شفافیت ژرف که چشمان را با مکثی آرام به درون دعوت می کند و چالش همینجاست"ورود"، ورودی که با گردشی به حول مکعبی اصیل و بیرون زده شکل می گیرد ، در کنار منظری عمومی و شیشه ای فضایی سبک را در کنار ثقیلی جداره های بتنی خلق می کند.

فضاهایی جهت دار که نگاه را با هر عبور به صورتی سیال از سمتی به سمت دیگر می برد ، به انتهایی شفاف که نور به آرامی پس از برخورد با بدنه بتنی به داخل می خرامد و سایه های فضا را به آغوش می کشد.

جداره چوبی کف پس از هر گام نغمه ای جاودانه می سراید ، فلز تیره پله ها طیف کاملی از رنگ را خاطر نشان می کند.حرکت عمودی ، فضای معلقی را بوجود می آورد ؛ که نشانی از رهایی است و در کنار جداره سخت بتنی آرامش را نشانه می رود.

فاصله فضاهای بالایی از جداره اصلی و حفظ دید به سمت پایین و ایجاد سایه روشن در فضای زیرین نمادی از شاعرانگی است آنجاکه هست ولی نمی توان دست یازید و فقط باید نظاره کرد و عبور کرد.
پس از عبور از درهای کوچک که خود عبور را محتاط تر می کند به فضاهای خصوصی می رسیم ، جایی که بس است و تمام ....

نقد فوق با مطالعه اثر ویلا ۱۳۱، توسط شهاب الدین آقاجان مولایی تهیه شده است.