در این مقاله برداشتی آزاد از خط فکر محمد مجیدی مهندس معمار خوش ذوق، بر اساس ارائه ای که در tedxtehran تهران داشته است،  ارائه شده است. محمد مجیدی معمار، کارشناس ارشد معماری از دانشگاه شهید بهشتی دارای اثار برجسته ای است،  از جمله برجسته ترین کارهای این معمار معاصر خوش ذوق، ماهر و شجاع می توان به موارد زیر اشاره نمود: مجتمع چهارسو واقع در تقاطع خیابان حافظ و جمهوری و معماری ساختمان کارافرینان 1378 می باشد، محمد مجیدی این مجتمع را حیات آپارتمان می نامد که در فیلمی که مربوط به سخترانی اوست به خوبی به علت آن می توان پی برد.(به این فیلم در پایین این صفحه می توان دسترسی پیدا کرد). جهت آشنایی بیشتر با اثر های او به سایت دفتر مهندس محمد مجیدی به آدرس bonsar.com (دفتر معماری بن سار) رجوع شود.

14 سال پیش، در شرق تهران به او پروژه قدیمی ساخت، 70 ساله ای معرفی شد که هدف کارفرما بهره برداری تجاری از این مکان بود. به منظور طراحی این پروژه او از کنار هیچ جزئیاتی ساده نگذشت، چنانچه با مطالعه آثارش، به نظر در تمامی کارهایش چنین عمل می کند. با شناخت پتاسیل های موجود بستر پروژه، متوجه شد که حضور سوراخ هایی در جداره ساختمان مخروبه، می تواند خود منشا یک ماجراجویی در یک طرح معماری خوب باشد. او به جای آنکه سوراخ ها را از بین ببرد از آن در خلق یک فضای جذاب استفاده نمود و توانست با طراحی این فضای کوچک در مسابقاتی بزرگ برنده شود و بستر جامعه در جهت شناخت او هموار تر شد. به قول او فضای موجود به خاطره ورود نور از دریچه های کوچک عادت داشت و او این موهبت را ازفضای موجود نگرفت و ترجیح داد (از قول خودش) فضا تبدیل شود به مراسمی جهت تجلیل از نورهای بازیگوش.  او خواست در شهری که هر روز ساختمان های زیادی خراب می شوند، الگویی ایجاد کند تا بتوان بستر بکر این ساختمان قدیمی را نگاه داشت. تفکر محمد مجیدی در این طرح آن بود که هرآنچه قدیمی بوده نگاه داشته و هر آنچه را که احتیاج جدید است، با یکسری المان های مدرن به آن بیفزاید.


از دیگر پروژه های محمد مجیدی , مجتمع تجاری چهارسو واقع در تقاطع خیابان جمهوری و حافظ می باشد. پروژه ای تجاری ، فرهنگی با کلی اتفاقات  پیچیده به مساحت 70000 متر مربع.
محمد مجیدی می گوید معمار ی فقط ایجا د یک نمای زیبا نیست، معمار تخصص های بسیار مهمتری دارد. حیف است که از یک جراح مغز بخواهی برای مثال سرماخوردگی تو را خوب کند. معمارها خیلی کارهای بیشتری می توانند انجام دهند. سازماندهی فضا، جذب کنجکاوی افراد به فضا و ..... اما اتفاق خوبی که در چهارسو افتاده است، جذب آن از سمت مردم و ایجاد خاطرات خوب مردم از فضایی است که محمد مجیدی با پذیرش ریسک هایش، به آنها اختصاص داده است. مراسم رونمایی کتاب، کنسرت، گردهمایی های پر انرژی و .... از اتفاقات خوب طراحی اوست. از نظر محمد مجیدی علت این اتفاق وجود یک فضای خالی در طبقه ششم است که به مردم اختصاص داده شده است. او می گوید مردم احساس احترام به خود را با وارد شدن به این فضا درک می کنند.
محمد مجیدی می گوید امروزه فضاهای شهری ما تبدیل شده اند به یک سری پیاده رو و مستقیم یک فضای تجاری، فضایی برای تجمع مردم در محیطی آرام که احساس احترام کنند، کمتر دیده می شود. او این فضای شهری را به قلب فضای تجاری برده است در عمارت چهارسو. مردم متوجه می شوند که یک طبقه از این ساختمان به آنها، به شهر تقدیم شده است. مردم این احترام را از طریق فضا تجربه می کنند. البته امیدواریم در بهره برداری از این فضا، پیش فرض های محمد مجیدی مستمر وجود داشته باشند.


محمد مجیدی می گوید، در شهر چه اتفاقی دارد می افتد, یک سری سازندگان ساختمان که گویا معدن طلا و راز جاودانگی  را پیدا کرده اند. خیلی اسان، یک نمای رومی کلاسیک، یک سنگ که ردپایی از تکنولوژی ساخت امروز در آن مشاهده نمی شود، مصالحی غیرمهندسی، یک سری سنگ سفید و یکسری سنگ کار قدیمی.....چگونه می توان با معماری با این پدیده مبارزه کرد. ساختاری که بیش از 200 سال پیش دراروپا استفاده می شده و دیگر مخاطبی ندارد غیر از تاریخ ، همکنون چرا ما با این مصالح کنار گذاشته شده در دنیا، معماری می کنیم؟

از قول محمد مجیدی اینها معماری نیستند، در واقع معماری وقتی اتفاق می افتد که بخواهیم چیزی را تغییر دهیم. اما این تغییر فقط احتیاج به مهارت ندارد بلکه نیاز به شجاعت و پیگیری بی وقفه تا رسیدن به نتیجه را دارد. (از اینرو در این مقاله به او صفت معمار ماهر و شجاع داده شده است) شجاعت برای آنکه فردا روز بهتری باشد و راه حل های جدیدتری ارائه شود. محمد مجیدی می گوید ما باید ساختمان هایی بسازیم که فردا روز بچه های ما به آن افتخار کنند و فقط در این صورت است که معماری اتفاق افتاده است. این تفکرات در ذهن او بود، تا اینکه پروژه ای در منطقه ای خوب از تهران دارای 18 طبقه، به او سپرده شد و بستری شد برای آنکه او تفکراتش را به عرصه عمل برساند.


تفکر او در مراحل اولیه طراحی این پروژه آن بود که برای مردمی که دلتنگ حیاط های قدیمی هستند، فضایی حیاط دار  خلق کند. ماکت های مختلفی برای قسمت پر ساخت و از آنجا که نتیجه مطلوبش را نیافت به این نتیجه رسید که ماکتی برای فضای های خالی بسازد و در نهایت توانست. اما حال مشکل اصلی او ضوابط شهرداری و کم شدن متراژ و توجیه این فضاهای خالی برای سرمایه گذار بود، اما شجاعت و همت او باعث شد که در نهایت بتواند این طرح را عملی بسازد و برای معماران دیگر نیز مسیر را جهت ساخت چنین بناهایی هموار سازد. اسم این مجتمع را حیات آپارتمان گذاشتند نه حیاط آپارتمان تنها!!!

در ستایش فضای خالی یک بار نوری را که از  فضای خالی در پروژه 14 سال پیشش به داخل می آمد ستایش کرد، در مجتمع حیات آپارتمان به نحو دیگر و در سایر پروژه های نیز..........
محمد مجیدی در نهایت می گوید: به دنیای معماری خوش آمدید. این مهندسین مشاور برای او آرزوی سلامتی و موفقیت بیشتر دارد.


مقاله فوق با برداشت آزاد از فیلم زیر و مطالعه آثاراو، توسط امیرحسین سرور تهیه شده است.