طراحی سازه مجموعه سوارکاری هشتگرد

طراحی سازه پادوک سوارکاری با هدف مسقف کردن رینگی که اسب در حال حرکت می باشد انجام شد. طراحی معماری به گونه ای بود که المان سازه ای باید به شکل هفت طراحی می گردید. برای طراحی سازه طرح های مختلفی مدل سازی شد که در میان آن ها المان های خرپایی و نانپریزماتیک مقاطع معقول تری را در بر داشت که متناسب با طرح معماری، مقطع نانپریزماتیک انتخاب و طراحی سازه آن نهایی شد. در طراحی سازه پادوک، بارهای غالب طراحی علاوه بر بار مرده سقف، بار برف و بار باد بود. مهمترین قسمت در طراحی سازه پادوک بحث کنترل واژگونی تک تک پایه ها بود که بعد از تلاش های بسیار در مدل ایتبز، به صورت دستی کنترل شد. فونداسیون پایه های پادوک به گونه ای طراحی شد که مرکز ثقل نیروهای وارده از محلی که سازه میل به بلند شدن و واژگونی را دارد عبور کند تا لنگر واژگونی عملا به صفر برسد. طراحی تیر سازه نیز یک تعامل کامل بین سازه و معماری می باشد، چرا که هندسه تیر کاملا در تطابق با نیروهای وارده می باشد. در نهایت کارفرما تصمیم به مسقف کردن کل فضا گرفت که منجر به تغییر کلی طرح شد. در طرح نهایی به منظور اقتصادی شدن کار به جای تیر ورق از خرپا استفاده شد که البته مشکلات اجرایی را به دنبال داشت. طرح نهایی در طراحی سازه فولادی خاص قابل مشاهده می باشد.